Vastberaden, positief en creatief – Amy Fleming van Mazda Canada vertelt hoe ze van plan is door te blijven gaan op het ingeslagen pad.
Beschrijf Mazda in drie woorden.
Opwindend, vakmanschap en verbindend.
Wat is je favoriete Mazda en waarom?
Ik denk dat ik hier even mijn hart volg en de MX-5 kies. Dat is echt een heerlijke auto om in te rijden. En het leuke is dat mijn kinderen om de beurt met me meegaan – het is gewoon een hartstikke leuke auto.
Het is een van de mooiste wegen van Ontario. Veel bochten, zelfs een heerlijke haarspeldbocht, heuvelachtig en het landschap is in één woord verbluffend. Het is veruit mijn lievelingsweg.
Heb je een favoriete route?
Ik woon in Caledon, Ontario, en een paar kilometer van mijn huis vind je de ‘Forks of the Credit’. De Credit is een rivier en de weg volgt twee splitsingen ervan. Het is een van de mooiste wegen van Ontario. Veel bochten, zelfs een heerlijke haarspeldbocht, heuvelachtig, en het landschap is in één woord verbluffend. Het is veruit mijn lievelingsweg.
Waar ben je geboren?
Aan de oostkust van Canada in Antigonish, Nova Scotia. Het is een klein plaatsje met zo’n 5000 inwoners. Ik kom uit een heel grote familie, sterker nog, ik heb 79 volle neven en nichten.
Hoe zou je je baan bij Mazda omschrijven?
Hartstikke leuk. Ik ga over de sales operations en dat omvat toeleveranciers, distributie, incentives planning, gecertificeerde occasionverkoop, marketing, network development en regionale operations.
Wat geeft je de meeste voldoening in je werk?
De relaties en het contact met collega’s van overal ter wereld, vooral in Japan, en die met onze klanten. Bij Mazda Canada is het een gezamenlijk streven om de beste rijervaring te creëren die bij klanten de passie voor Mazda aanwakkert. Om dat tot leven te zien komen, geeft heel veel motivatie en voldoening.
Je werkt al 15 jaar bij Mazda. Wat is er in die jaren veranderd?
Sinds een jaar of zeven à acht werken we samen met het Disney Institute voor ons klantenservice-framework ‘Ignite the Passion’, en dat heeft een flinke verandering teweeggebracht. Ons dealernetwerk heeft ons voor het derde achtereenvolgende jaar voor zowel communicatie als algemene tevredenheid op nummer 1 gezet. Dat is iets om trots op te zijn.
Hoe was het om in 2020 door Automotive News te worden genoemd als een van de 100 belangrijkste vrouwen in de Noord-Amerikaanse auto-industrie?
Dat was natuurlijk prachtig. In 2020 waren er meer nominaties dan ooit. Je dient een profiel in, deelt je organisatiestructuur, inclusief hoeveel mensen aan je rapporteren, beschrijft de omvang van je rol en beantwoordt een aantal vragen over dingen die je hebt gerealiseerd. Vervolgens beoordelen interne en externe commissies alle nominaties.
Het lijkt dat er tegenwoordig meer vrouwen in de auto-industrie actief zijn. Ben je het daarmee eens?
Absoluut. Ik kan het aantal keren dat ik de enige vrouw in de kamer was niet meer tellen, en het komt nog steeds wel voor, maar toch is er enorm veel veranderd, zeker binnen Mazda Canada.
Ik wil niet dat andere vrouwen dezelfde druk ervaren. Ze moeten zich vrij voelen om authentiek en zichzelf te zijn, en het beste van zichzelf naar het werk te brengen.
Vertel eens iets meer over de commissie voor diversiteit, gelijkheid en inclusiviteit waarvan je deel uitmaakt.
We zijn de commissie drie jaar geleden gestart en ik ben een van de zogenaamde ‘executive champions’, zeg maar de ambassadeurs. De commissie bestaat uit vrijwilligers die echt een verschil willen maken. Een van onze leiderschapswaarden is inclusiviteit. We geven interne trainingen rond Pride en Internationale Vrouwendag. We hebben ook trainingen georganiseerd die gericht zijn op onbewuste vooroordelen en we proberen belemmeringen voor diversiteit, gelijkheid en inclusiviteit te identificeren in het selectie- en wervingsproces.
Had je zelf vrouwelijke rolmodellen in de auto-industrie?
In mijn hele carrière in de auto-industrie heb ik zelden een vrouwelijke baas gehad. Dus dat is iets dat moet veranderen. En het is ook beslist iets waar ik zelf een bijdrage aan kan leveren. Omdat ik geen vrouwelijke mentor had, was er ook niemand met dezelfde professionele verantwoordelijkheden als ik, die de uitdagingen van het moederschap aanging. Ik probeerde werkverplichtingen en zakenreizen te combineren met het vinden van kinderopvang, om maar iets te noemen.
Tot slot, wat zou je als nalatenschap willen meegeven bij Mazda?
Ervoor zorgen dat andere vrouwen in onze organisatie niet de eerste hoeven te zijn, maar dat er een pad is dat ze kunnen volgen. Het zorgt voor extra druk als je de enige vrouw bent, of je je daar nu wel of niet bewust van bent. Terugkijkend leg ik extra druk op mezelf omdat ik succesvol wil zijn in deze rol en mezelf wil bewijzen. Ik wil niet dat andere vrouwen diezelfde druk ervaren. Ze moeten zich vrij voelen om authentiek en zichzelf te zijn, en het beste van zichzelf naar hun werk mee te nemen.
Interview Helene Dancer / Beeld Fran Monks